Dziś chciałabym podzielić się z wami myślami o tym jak ja walczę z narastającym przytłoczeniem i momentami niechęci do mediów społecznościowych.  Ja pracuję z nimi na co dzień, co często też nie pomaga – po godzinach marzę o tym, by się oderwać. Oderwanie się od nich jest zdrowe i jak bardzo potrzebne! Tylko czasami ciężko wrócić, bo ogrom rzeczy do zrobienia w tych wirtualnych miejscach potrafiłby przyprawić człowieka o niezłe wyrzuty sumienia.

Najpierw skupmy się na tym jak uniknąć wypalenia i przytłoczenia.

Wydaje mi się, że wszystko ma swoje źródło w tym, że czujemy, że musimy być obecni on-line i to właśnie w tak wielu różnych miejscach. Żeby odzyskać chęć do działania i spokój, warto sobie uświadomić, że to nie prawda, o nie! Nie musimy wcale działać wszędzie, by odnieść sukces. Właściwie nie moglibyśmy działać wszędzie, tych platform jest już zbyt wiele. Nie możemy znać się na wszystkim i być ekspertami od wszystkiego – bo “wszystko” często oznacza tak naprawdę “nic”. A przynajmniej “nic do końca dopracowanego i przemyślanego”.

Usprawniamy się w różnych działaniach i polepszamy jakość swoich działań i stopień ich ciekawości poprzez regularne praktykowanie i ćwiczenia. Lepsi stajemy się z czasem – nie można być mistrzem instastories, kiedy nagrywa się je raz na 4 miesiące. Nie można zostać największym wymiataczem youtube’owego montażu, kiedy montujemy film raz na 2 lata. Stajemy się dobrzy działając, w miarę regularnie, obserwując różne aspekty i przede wszystkim, nie nakładając na siebie niefajnej presji. Mogę postanowić sobie dziś, że nagram instastories i wszyscy je obejrzą (pewnie wiecie, współczynnik wyjść da się sprawdzić w statystykach, choć to potrafi być przygnębiające). Nagram to stories i zobaczę, że 150 osób wyszło z mojej relacji zaledwie po pierwszym slajdzie. Skupię się na tym – zamiast na fakcie, że pozostałe kilka tysięcy osób obejrzało do końca. Czy będę miała motywację, by kolejnego dnia też coś przygotować? Być może nie, bo będę miała poczucie porażki i tego, że “moje stories musiały być nużące, bo tyle osób z nich wyszło”.

Oczekiwania wezmą górę i mnie pogrążą. No ale jeśli nie będę ćwiczyć i eksperymentować z formami, to nigdy nie odkryję, który format jest najciekawszy i nigdy nie stanę się w tym w pełni swobodna.

Pozbycie się oczekiwań co do swoich działań w mediach społecznościowych jest ciężkie, bo przecież hej, jesteśmy i działamy na tych najróżniejszych platformach właśnie po to, by albo zbudować społeczność i team swoich ludzi albo podwaliny pod biznes, w przypadku właścicieli firm lub tych, którzy mają już w głowie biznesową strategię. Niestety wiem.

Kiedy jednak działamy w mediach społecznościowych z dużymi nadziejami, traktując każdą publikację jako oczekiwanie i analizę liczb – to potrafi  mocno zaboleć, bo im wyższe oczekiwania, tym boleśniejsze rozczarowanie, pewnie wszyscy tego doświadczyliśmy. Spróbujmy spojrzeć na działanie w SM jako na formę eksperymentu, szansę by nauczyć się czegoś nowego, szansę poćwiczenia swoich umiejętności (literackich czy skillów publicznego wypowiadania się, na przykład), a nie posiadając żadnych oczekiwań, będziemy miło zaskoczeni choćby małymi rezultatami.

Nawet jeśli kompletnie nie sprawdzimy się w roli instagrammera czy osoby relacjonującej swoje życie i przemyślenie online – nauczymy się czegoś o sobie i prawdopodobnie również o świecie.

Docelowo warto wybrać platformę, na której się skupimy (bo największą uwagę możemy poświęcić tylko jednej – nie oszukujmy się, zawsze któraś będzie trochę faworyzowana) w oparciu o dwie myśli:

1. Tworzenie jakich materiałów sprawia nam najwięcej satysfakcji (teksty, zdjęcia, nagrania audio, filmy?) i w jakim miejscu czujemy się najswobodniej

1. Gdzie w największej ilości są ludzie o zbliżonym podejściu i tej samej zajawce – ludzie, których może zainteresować nasz content

Nie muszę pewnie mówić jak ważna jest jedynka. Jeśli się na niej skupimy, będziemy mieli z całej przygody z mediami o wiele więcej frajdy i uśmiechu. Media społecznościowe służą nawiązywaniu społecznych kontaktów – tak więc w trakcie ich używania, dowiemy się wiele o ludziach, którzy lubią to samo, co my. SM są też w pewien sposób magiczne w ten sposób, że dzięki nim możemy mieć kontakt z każdym: nawet z twórcą olbrzymiego formatu, dyskutując z nim o czymś w sekcji komentarzy. Media mogą przybliżyć ludzi. Sama nieraz podskoczyłam na fotelu z radości, gry odkryłam, że rozchwytywana aktorka odpowiedziała na moje pytanie. W swoim supernapiętym grafiku przeczytała moje słowa i wystukała z myślą o nich odpowiedź. Pokrzepiające.

Jeśli będziemy patrzeć na media społecznościowe jako na narzędzie, które ma wygenerować nam zysk, jako na trampolinę, na której ekspresowo wybijemy się bardzo wysoko i zostaniemy topowymi influencerami, jako na maszynkę do robienia pieniędzy – będziemy czuli na plecach gorący oddech olbrzymiej presji i wypalenie nadejdzie bardzo szybko. A ramię w ramię będzie kroczyło z nim rozczarowanie.

Instagram niekoniecznie jest narzędziem do bezpośredniego zarabiania, nie myśl tak o nim (choć oczywiście niektórym się to udaje, ale to inna historia). Jest przede wszystkim narzędziem do storytellingu, do budowania relacji z ludźmi, których interesuje to samo, co nas. Do budowania zaufania. Do budowania świadomości, że ktoś taki jak my istnieje i robi to i to. Czy to może przełożyć się na zysk? Oczywiście, że tak. Ale to nie jest krótka ścieżka, raczej długa droga, taki długaśny spacer wymagający wygodnych butów.