Ostatnio, przeglądając jeden z tych magazynów, po których nie spodziewam się inspiracji ani wartościowych mądrości życiowych, natrafiłam na zdanie, które naprawdę dało mi do myślenia. Swoją drogą, to jeden z kolejnych małych dowodów na to, że brak oczekiwań naprowadza nas na najciekawsze odkrycia i niespodzianki! Małym, prawie niezauważalnym druczkiem, jako przypis do historii, która była opisana na dwóch poprzednich stronach, widniał maleńki cytat “Za często mylimy tęsknotę z miłością“. Nie zagłębiałam się w dramat opisany wcześniej, odłożyłam lekturę (która pierwotnie miała tylko zabić czas podczas czekania na wizytę u lekarza) i przez resztę dnia, niezależnie od natężenia obowiązków, wciąż powracałam do tej myśli. Często mylimy miłość z pożądaniem, to na pewno. Często też ze strachem przed samotnością – wydaje nam się, że kogoś kochamy, ale nie jest to świadomy wybór, tylko reakcja obronna przed byciem sam na sam z własnym ‘ja’ i nikim więcej. Bo nie potrafimy być sami i boimy się pustki, więc zapełniamy ją byle kim. Ale z tęsknotą? Być może rzadziej, ale wciąż nie na tyle rzadko, aby nie móc użyć przysłówka”często”. Niestety. Szczególnie wtedy, gdy spotykamy się z emocjonalnie niedostępnym mężczyzną.

To oczywiście nie dotyczy tylko mężczyzn i działa w obie strony – ale jako, że Google Analytics uparcie twierdzi, że 78% Was, moich (kochanych! bardzo!) czytelniczek to kobiety, skupię się dzisiaj na kobiecym punkcie widzenia. Jako, że jest mi najbliższy 😀

Emocjonalnie niedostępnych mężczyzn jest wśród nas bardzo wielu – i to nie zawsze ich wina i świadomy wybór, że tacy właśnie są. To niekiedy wynik traumatycznych doświadczeń, złych wspomnień, historii, których nie chcą już powtarzać i trwałej niechęci przed otwieraniem się na emocje. Bo po co pozwalać sobie na wrażliwość i przez nią cierpieć, skoro można zamknąć się w pozornie nieczułej skorupie, przeżywać w głowie przeszłość i nie pozwalać nikomu na p r a w d z i w ą bliskość. To rodzaj ochrony. Zabezpieczenia. Czy skutecznego? Zdaniem wielu t a k.

Emocjonalnie niedostępni mężczyźni nie są źli – to często mili, ogarnięci życiowo, inteligentni ludzie. Nie są agresywni, nietaktowni czy skłonni do celowego manipulowania uczuciami drugiej osoby. Najczęściej doprowadzili Cię już nieraz do łez ze śmiechu, a przez to, że w pamięci nosisz świeże wspomnienia dobrych chwil, mówisz sobie, że tylko wydaje Ci się, że coś jest nie tak. Jest nadzieja na to, że z biegiem miesięcy, ten konkretny facet dostarczy Ci większej intymności i bezpieczeństwa, o którym marzysz. I że pozwoli Ci bardziej dotrzeć do swojego świata. I ta nadzieja napędza Twoje uczucia. Niestety istnieje pewne ryzyko, że jeśli jeszcze na to nie pozwolił, już się tak się nie stanie.

Czas rodzi emocjonalną bliskość – przynajmniej teoretycznie. W praktyce, jak zwykle pojawiają się wyjątki i liczne odstępstwa od tej zasady. Niekiedy, z czasem, zamiast się do siebie przybliżać, mocno się oddalamy. Dystans sprawia, że jest ciekawiej, bardziej intrygująco, nie ma miejsca na rutynę, bo jej miejsce zastępuje niepewność. Tylko czy to zdrowe i budujące? Nie bardzo. Zgadywanie na czym stoimy i czy to, co tworzymy jest trwałe i prawdziwe, to prosta recepta na smutek, dlatego postanowiłam spisać 13 wskazówek, że coś może być nie tak. To takie małe wskazówki, które pozwalają zdiagnozować emocjonalną nieobecność.

Niepokojące są zwłaszcza wtedy, gdy występują pakietami.

1. Jest chodzącą tajemnicą. Na początku Cię to pociąga i nazywasz go Panem Tajemniczym, jednak miesiące lub nawet całe lata mijają, a Twoja wiedza na jego temat wciąż pozostaje na niezmienionym, zatrważająco niskim poziomie. Ty zdradziłaś mu już każdy sekret i otworzyłaś się miliony razy, a on wciąż ma nieprzemijający problem z tym, aby chociaż w dużym skrócie powiedzieć Ci dlaczego nie utrzymuje kontaktu z rodziną po stronie taty. Dlaczego boi się ciemności. Dlaczego trzyma za łóżkiem figurkę w kształcie żyrafy. Dlaczego zdecydował się nigdy nie wrócić na studia, które kochał. Z czasem pojawia się coraz więcej znaków zapytania, które chciałabyś zlikwidować, aby go lepiej zrozumieć. Chciałabyś posiąść tę wiedzę tylko po to, aby móc poznać go na nieco głębszym poziomie. On nie chce Cię tam wpuścić, a Ty nie chcesz naciskać, ani dociekać. Jednak często czujesz, że dzielenie codzienności z kimś, kto każdy temat zamienia w tajemnicę bywa bardzo męczące.
2. Nie widzi potrzeby nazywania waszej relacji związkiem. Nie stara się akcentować, że jesteście parą i nawet w sytuacjach, które aż proszą się o takie podkreślenie, nie wykorzystuje tej informacji.
3. Niedopowiedzenia to jego tajna broń. 
4. Nie widzi potrzeby ciągłego kontaktu. Nie widzicie się przez kilka dni, a Twój telefon milczy. Zaniepokojona wystukujesz nienachalną wiadomość, na którą dostajesz odpowiedź dopiero po kilku godzinach. Jeśli jesteście w poważnym związku, codzienny kontakt jest całkowicie normalny i niemalże niezbędny – jednak on domaga się przestrzeni i często nie pomyśli nawet o najkrótszym smsie, czy minutowym telefonie.
5. Nie czujesz się nieodłączną częścią jego życia, nawet po dłuższym czasie trwania relacji.
6. Boi się wyjazdów i wspólnych wakacji. Każdy wspólny wyjazd potęguje bliskość – nie tylko fizyczną, ale głównie tą emocjonalną. Widzisz drugą osobę w nowych okolicznościach, stajecie przed nowymi wyzwaniami – i masz wrażenie, że on właśnie tej bliskości wciąż boi się najbardziej.
7. Często podkreśla jak bardzo ceni sobie swoją niezależność. Często wspomina o tym, że zawsze był niezależny i samodzielny i bardzo tego w życiu potrzebuje. Czasami odnosisz wrażenie, że to jego metafora dla wyznania “wcale Cię tak bardzo nie potrzebuję”.
8. Nie przepada za wspólnymi zdjęciami. Wasza znajomość trwa już całkiem długo, a on nie czuje potrzeby, żeby pochwalić się światu, jaką fajną ma dziewczynę. Wrzucając zdjęcie na Facebooka, kropuje je tak, że widać tylko początek Twojego ramienia. Regularnie umieszcza na Instagramie foty jedzenia – ale zawsze skadrowane tak, aby nie dało się rozpoznać kto siedzi na przeciwko.
9. Jego podejście do Ciebie uległo znaczącej zmianie. Na początku, kiedy go poznałaś, był wyjątkowo miły, sypał komplementami jak z rękawa i sprawiał, że z Twojej twarzy rzadko znikał uśmiech. Często pytał Cię czy nie jest Ci zimno, czy nie jesteś głodna. Po kilku miesiącach komplementy pojawiają się tak rzadko jak deszcz na pustyni i masz wrażenie, że ogranicza czułe akcenty do skrajnego minimum. Daje z siebie tylko tyle, aby związek trwał, ale coraz częściej zastanawiasz się, dlaczego w ogóle wciąż jesteście razem.
10. Unika rozmów o waszej znajomości i jej przyszłości. Z jednej strony – wiesz, że widzi Cię w swojej przyszłości, ale skrupulatnie omija ten temat i nigdy nie masz pewności co do jego aktualnych intencji.
11. Generalnie unika trudnych tematów. Woli ich z Tobą nie poruszać. Przyjmuje nową, pełną wyzwań pracę i mówi Ci o niej dopiero w jej pierwszym dniu, choć jak się okazuje, był już na czterech rozmowach rekrutacyjnych.
12. Ma nierealną wizję prawdziwej miłości. Wiesz, że wierzy w to, że prawdziwa miłość wygląda tak jak w produkcjach Disneya, a ideały naprawdę istnieją. Wzdycha do wyreżyserowanych, serialowych związków, ale nie ma siły, aby wspólnie z Tobą popracować nad podniesieniem jakości Waszej znajomości.
13. Z jednego bieguna przenosi się na drugi. Po kilku dniach maksymalnej bliskości, przez kilka dni wydaje się całkowicie nieobecny, chłodny i zdystansowany.

Chyba każda kobieta, która na jakimś etapie swojego życia, spotykała się z tym typem mężczyzny, wie do jakiej frustracji potrafi to doprowadzić. I poczucia winy i przytłoczenia, że być może it’s not him, it’s you – może to Ty robisz coś nie tak i stąd ten dystans? Z tym nieobecnym mężczyzną możesz przejść bardzo długą wspólną drogę – aż do oświadczyn, a może nawet i ślubu, wspólnego domu i dzieci, jednak prawdopodobnie nigdy nie opuści Cię uczucie, że tak naprawdę nie znasz do końca człowieka, z którym żyjesz. A on wcale nie chce, abyś go poznała. Ciałem jest tutaj, ale myślami często gdzieś indziej, dalej, gdzieś w przeszłości, głęboko głęboko we własnym świecie wspomnień i przemyśleń, którymi nigdy się z Tobą nie podzieli. Żyjecie razem, ale jakby osobno. Wciąż trzyma Cię na dystans i choć wiesz, że powinnaś być najbliższą mu osobą, wcale się nią nie czujesz, bo choć codziennie go rozbierasz, nie potrafisz ściągnąć z niego tajemnic, niedopowiedzeń i skłonności do ambiwalencji.

Nie chcę, żeby ten wpis brzmiał pesymistycznie – hell no, znacie moje podejście do ludzi i do świata! Niemniej jednak, istnienia emocjonalnie niedostępnych mężczyzn doświadczyłam na własnej skórze – no i własnym sercu. Te znajomości sporo mnie nauczyły – także w gruncie rzeczy jestem im wdzięczna za obecność w moim życiu i cenne lekcje. Po dłuższym, naprawdę długim czasie, chyba mogę powiedzieć, że rozumiem 2 emocjonalnie niedostępnych facetów, z którymi miałam w przeszłości dłuższą styczność. Obaj borykali się z pewnym problemem, który chyba trochę ich przerastał i z tego co widzę – wciąż to robi. Byli ( i są!) ciekawymi, na swój sposób dobrymi ludźmi, ale jestem niemalże pewna, że zranią każdą osobę, z którą będą. Dlatego obserwujcie Wasze relacje – żeby ten problem nigdy nie stał się waszym problemem. Życie jest za krótkie i zasługujecie – wszystkie zasługujemy! – na budujący, zdrowy typ miłości, który uskrzydla, zamiast dołować. Serio. Believe me.